Człowiek od zarania dziejów lubił ciepło, szczególnie kiedy sam żył w chłodnym klimacie. Badania archeologiczne dowodzą, że już od epoki kamiennej człowiek stosował naprzemienne bodźce w postaci ciepła i zimna. Najstarszy opis urządzenia zbliżonego funkcją do współczesnej sauny, pochodzi z około 430 r. p.n.e., gdzie urządzano cieplne kąpiele w namiotach. Słowianie w czasach plemiennych używali drewnianej łaźni z kamiennym piecem. Gal Anonim opisuje stosowanie gorącej łaźni przez Bolesława Chrobrego, również wójtowie i sołtysi zabiegali o budowę wspólnych łaźni, w których obowiązkowo kąpaliby się wszyscy mieszkańcy swoich miejscowości. Szczególny wzrost popularności sauny nastąpił w momencie, gdy fińscy sportowcy korzystali z niej podczas olimpiady w Berlinie w 1936, odnosząc sukcesy.
Miłośnicy aktywności stosują saunę głównie z trzech powodów. Seans w saunie:
- uczy nasz organizm radzenia sobie z podwyższoną temperaturą ciała, która to jest nieodłączną częścią wysiłku fizycznego. Pod wpływem wysokiej temperatury nasz organizm wydziela erytropoetynę, odpowiadającą za tworzenie się czerwonych krwinek,
- jest zabiegiem przyśpieszającym regenerację organizmu, szczególnie często przeciążanego układu ruchu. W trakcie pobytu w saunie organizm wydziela endorfiny, odpowiedzialne za nasze dobre samopoczucie,
- stymuluje system odpornościowy organizmu, oczyszcza płuca, drogi oddechowe, pomaga także częściowo pozbyć się toksyn z organizmu.
Warunki w saunie uważa się za właściwe jeżeli wewnątrz sauny suma temperatury i wilgotności powietrza jest równa 110°C.
Seans w saunie bardzo dobrze przygotowuje ciało do masażu, ponieważ tkanki są rozgrzane i rozluźnione.
W saunie najwyższa temperatura jest tuż pod sufitem, odwrotną zasada dotyczy wilgotności powietrza, gdzie jest ona najwyższa przy podłodze.
Wyniki badań fińskich naukowców dają podstawę do stwierdzenia, że nie ma ustalonego czasu przebywania w saunie.
Zmniejszenie masy ciała podczas seansu związane jest z utratą wody z organizmu wskutek intensywnego pocenia się. Nie pozbywamy się wtedy tkanki tłuszczowej.
Po ciężkim wysiłku fizycznym zaleca się seans w saunie po upływie 2-3 godzin.
Po kąpieli w saunie nie zaleca się wysiłku fizycznego. Wskazane jest aby dzień następny także był wolny od treningu.
Podstawą kąpieli w saunie jest naprzemienne nagrzewanie i ochładzanie ciała, literatura zaleca 2 lub 3 następujące po sobie cykle.
Jeden cykl to ok. 8-12 minut – czas pobytu w saunie oraz ok. 8-12 minut czas schładzania organizmu.
Zaleca się także, aby ostatnia faza schładzania trwała ok. 20 – 30 minut.
Liczba cykli oraz czas ich trwania jest kwestią indywidualną, a głównym wskaźnikiem jest samopoczucie osoby korzystającej z sauny.
Po fazie ochładzania należy wytrzeć się do sucha i przystąpić do kolejnej fazy nagrzewania. Ciało suche nie ma problemu z wydalaniem potu.
W trakcie fazy schłodzenia wskazane jest wydłużać fazę wydechu, co sprawi, że w trakcie wdechu wniknie do płuc większa objętość chłodnego powietrza. Bez pełnego schłodzenia dróg oddechowych może dojść do rozstrojenia układu wegetatywnego organizmu.
Dopiero w trakcie ostatniej fazy schłodzenia należy uzupełnić płyny.
Aby wytrzymać dłużej w saunie, warto mieć nakrycie głowy (wełniany stożek lub czapka). Osłonięta głowa pozwala dłużej nagrzewać resztę ciała. Ten sposób zaleca się tylko doświadczonym miłośnikom wysokich temperatur.
Pozdrawiamy zachęcając do po treningowej odnowy biologicznej,
Maciej & Michał
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz